Dziękuję za ciekawy komentarz, nakłonił mnie do obejrzenia filmu. I teraz się zupełnie z Twoim komentarzem nie zgadzam.

Postacie są w scenariuszu potwornie przerysowane, tak bardzo, że trudno ocenic akorstwo.

Wymiar sprawiedliwosci zachowuje się tutaj zupełnie racjonalnie i bezproblemowo. Dla jakiegokolwiek doswiadczonego pracownika sądownictwa sytuacja jest niezwykle prosta i typowa, nie budzi zupełnie zdziwienia. Dla widza jest inaczej bo scenariusz jest tak przerysowany, że trudno się wczuc w rzeczywiste emocje postaci.

Nie chcę za dużo spojlerowac, ale to nie jest o film o chorobach psychicznych czy zaburzeniach emocjonalnych. Są one tutaj tłem dla zwykłej historyjki kryminalnej z małym zawirowaniem: główna postaci nienawidzą same siebie i swoich ról życiowych, w które się wpędzili próbując życ ponad stan, a zawirowanie scenariusza polega na tym, że ich nienawiśc do siebie udziela się widzowi i zaczynają traktowac ich jako bohaterów negatywnych. To jest moim zdaniem dośc oryginalne rozwiązanie dramatyczne.

Można też film potraktowac jako film edukacyjny dla młodzieży o tym aby nie zaciągac zbyt wiele kredytów przy zakładaniu rodziny bo planowane dzieci na tym ucierpią. I ja ten film jako taki traktuję.

Ogólnie, to wolał bym ten czas spędzic na fotelu u dentysty, zęby mnie zaczynały bolec od patrzenia na ten nachalny realizm kapitalistyczny.

A gdzie oglądałeś ten film?

Google twoim przyjacielem. Jest dostępna kopia zrobiona z którejś polskiej telewizji kablowej z profesjonalnym lektorem.

ekino tv

Witam, przeczytałam kilka razy Twoją wypowiedż i z całą pewnościa nie ogladalismy tego samego filmu . Byc moze widziałeś jakis film który zawiera w nazwie "assassinee" bo jest ich kilka stad to nieporozumienie. W filmie który ja ogladałam nie ma postaci ,które maja problemy psychiczne, które by same siebie nienawidziły i ktore zaciagałyby kredyty i żyły ponad stan. W filmie Zamordowana" pokazany jest dramat matki i ojca po stracie córki , ktora została zamordoweana w swoje 20ste urodziny . O tym jak wzajemnie sie wspieraja i walczą z bezduszna machiną wymiaru sprawiedliwosci. O tym jak musza , pogrążeniu w szoku i bólu po stracie córki wypełniac stosy papierów aby dostac jakakolwiek informację na temat smierci córki , jak tez o tym ze policja bezsensownie przykleiła taśme na drzwiach pokoju córki uniemozliwiajac tym samym przez rok sprzedaż domu , jak równiez o tym ,ze indolentne dzialania policji nie doprowadziły do odszukania sprawcy i ,że dokonała tego matka . Film pokazuje również jak po stracie córki matka przebywa długa droge od załamania i depresji po smierci córki do konkretnych działan i pomocy na rzecz rodzin dotknietych podobna tragedia , wydaje nawet książke. Doskonała gra aktorska Ptrici Kaas. pozdrawiam

Dziękuję serdecznie jeszcz raz za Twoje posty. Pozwalają mi one uświadomic sobie jak szeroka jest gama widzów i ich gustów.

W pierwszym odruchu chciałem napisac jakąś cyniczną odzywkę porównującą kap-realizm tego filmu z soc-realizmem jakiegoś znanego polskiego filmu. Ale nie warto pogrywac sarkazmem przez Internet.

Może lepiej skupic się na tym jak film pokazuje pracę policji i wymiaru sprawiedliwości. Zabójstwo pokazane w filmie nosi typowe znamiona popełnionego przez bliskiego znajomego ofiary. To jest trywialnie oczywiste dla każdego obznajomionego z pracami "organów". Nie chcę spojlerowac dużo więcej niż Ty, ale te plomby na pokoju córki to podstawowy sposób na zabezpieczenie dowodów, kiedy domniemanym zabójcą jest ktoś bliski lub znajomy ofiary. W pierwszych minutach śledzwa (choc nie jest to pokazane) wychodzi ogromne zadłużenie rodziców ofiary, to jeszcze jedna poszlaka pozwalająca domyślac się o jakąś próbę machlojki finansowej lub ubezpieczeniowej w rodzinie. I dalsze działania rodziców tylko wzmacniają podejrzenia przeciwko nim.

Tak jak podkreślałem, nie chcę dalej spojlerowac. Ten film zupełnie nie jest wybitny i na spojlerowaniu by stracił prawie wszystko. W sumie to mogę jedynie pozazdrościc Tobie, że nigdy nie spotkałac się z zabójstwem w zadłużonej rodzinie popełnionym z niskich pobudek finansowych. A to jest niestety chleb powszedni policji w takich "lepsiejszych" dzielnicach.

Widzieliśmy ten sam film, różni nas natomiast przepaśc doświadczenia życiowego. Zapewne ty jesteś z tych, którzy jeszcze nie doświadczyli zimnego spojrzenia urzędnika bankowego odmawiającego przedłużenia kredytu i ciągle wydaje się to tobie jako coś normalnego. A tak właśnie wygląda początek staczania się w społeczeństwie na margines.

Zainteresowanym problemem życia na kredytach polecam inny film francuski: http://www.filmweb.pl/film/Lepsze+%C5%BCycie-2011-636659

Dziękuje za Twój komentarz , oczywiście nadal pozostaję przy swoim postrzeganiu i interpretacji tego filmu bo jak słusznie zauważyłeś każdy z nas inaczej czuje i odbiera . pozdrawiam serdecznie :-)))